อย่ารอให้มีก่อนจึงจะให้
มันจะยิ่งทำให้เราไม่มีจะให้
เรามีเท่าใด ก็แบ่งตามที่มี
แต่ไม่ใช่ให้จนเราเองมีความทุกข์
หรือจะตระหนี่เก็บไว้แต่ตัวเรา..ใจก็ทุกข์ เพราะไม่รู้จักแบ่งปัน

การเป็น “ผู้ให้”
ต้องเริ่มวันละเล็กวันละน้อย
เหมือนได้คลาย
ความตระหนี่ คลายอัตตาลงด้วย

ยิ่งให้ก็ยิ่งได้
แม้ไม่หวังผล บุญก็รอส่งผล
เมื่อถึงเวลาและเหตุปัจจัยพร้อม
ย่อมได้รับกลับแน่นอน

#ธรรมทาน